http://aaxou.blogspot.gr

http://aaxou.blogspot.gr-ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΕΚΠ/ΚΩΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ...ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΑΛ. ΧΟΥΛΙΑΡΑ...Μέσα σε ένα σύγχρονο και συνεχώς εξελισσόμενο περιβάλλον ο δάσκαλος σήμερα καλείται να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις και προκλήσεις της εποχής. Μέσα σ΄αυτές είναι και ο νέος ψηφιακός κόσμος που μας αγκαλιάζει όλους . Στο καινούριο αυτό περιβάλλον θέλοντας να ανταποκριθώ στις νέες προοπτικές που ανοίγει η τεχνολογία, επιχειρώ μέσα από τον ιστότοπο αυτό να προβάλλω τη δική μου ταυτότητα, να δώσω το δικό μου στίγμα πιστεύοντας πως οι φωνές μας , οι φωνές των παιδιών μας είναι αυτές που μπορούν να υποσχεθούν έναν καλύτερο και γεμάτο αισιοδοξία κόσμο. Με τιμή ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΛ. ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ..ΔΑΣΚΑΛΟΣ ...Η παιδεία είναι πανηγύρι της ψυχής, γιατί σ' αυτήν υπάρχουν πολλά θεάματα και ακούσματα της ψυχής...Σωκράτης...Αθηναίος φιλόσοφος.. .

ΠΡΟΣΦΑΤΑ...1

ΠΡΟΣΦΑΤΑ...2

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

Οδυσσέας Ελύτης- Το κορίτσι...














Αποφθέγματα - Οδυσσέας Ελύτης   

•             Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
•              Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη.
•              Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.
•              Την αλήθεια την «φτιάχνει» κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα
•              Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι.
•              Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.
•              Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.
•              Όταν ακούς «τάξη», ανθρωπινό κρέας μυρίζει
•              Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά
•              Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία…
•              Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις,   όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.
•              Και η Ποίηση πάντοτε είναι μία όπως ένας είναι ο ουρανός. Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό.
Εγώ τον έχω δει από καταμεσίς της θάλασσας.
•              Για να πατάς στέρεα στη γη, πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη γη.
•              Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη.
•              Από τον Θεό τραβιέται ο άνθρωπος όπως ο καρχαρίας από το αίμα.
•              Το άπειρο υπάρχει για μας όπως η γλώσσα για τον κωφάλαλο.
•              Αλλά με τις ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους. Χρειάζεται η άλλη βέργα, της μαγείας, και ποιος μπορεί να την κατασκευάσει αν δεν του ’χει από μιας αρχής δοθεί;
•              Αρκετά λατρέψαμε τον κίνδυνο κι είναι καιρός να μας το ανταποδώσει.
•              Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες θα ‘τανε αληθινή σωτηρία
•              Τη μαγεία δεν την πιάνεις με την ερμηνεία της μαγείας, πόσο μάλλον με την περιγραφή της ερμηνείας της μαγείας. Ή κελαηδάς ή σωπαίνεις. Δε λες: αυτό που κάνω είναι κελαηδητό!
•              Δυστυχώς και η Γη με δικά μας έξοδα γυρίζει.
•              Η αλήθεια βγαίνει χυτή σαν το νιόκοπο άγαλμα, μόνον μέσ’ από τα καθάρια νερά της μοναξιάς· κι η μοναξιά της πένας είναι από τις πιο μεγάλες.
•              Ο Νόμος που είμαι δεν θα με υποτάξει
•              Ένας «Αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος».
•              Φτασμένες οι προλήψεις σε μια καθαρότητα μαθηματική, μας οδηγούν στη βαθύτερη γνώση του κόσμου.
•              Ο τρομοκράτης είναι ο άξεστος των θαυμάτων
•              Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα.
•              Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!
•              Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική.  Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
(από το «Άξιον Εστί»
•              Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.  Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας  Κι όταν σε πήρε το φιλί, Γυναίκα
•              Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα   Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.
•              Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.
•              Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια είναι η άνοιξη που δεν έφερες
•              Πρόσεχε να προφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα  έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα δελφίνια  Κι η ερημιά πολλή που να χωρά ο θεός
•              Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει.
•              Χίλιοι δυο παραφυλάνε σε κοιτάν και δεν μιλάνε.    Είσαι σήμερα μονάρχης κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις.
•              Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε  μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε   Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα  παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!
•              Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε· δώσε της διάρκεια· μπορείς!
•              Ο Αύγουστος ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά. Κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά.
 •             Νυν η ταπείνωση των Θεών    Νυν η σποδός του Ανθρώπου  Νυν Νυν το μηδέν     και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας!
(οι τελευταίοι στίχοι του «Άξιον εστί»)
•              Όλα τα κυπαρίσσια δείχνουνε μεσάνυχτα.           Όλα τα δάχτυλα                Σιωπή.
•              Όπου και να θολώνει ο νους σα  μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
•              Έχοντας ερωτευτεί και κατοικήσει αιώνες μες στη θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση.
•              Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας
ο πετροπαιχνιδιάτορας
λίγο το στόμα του άνοιξε
κι ευθύς εμύρισε άνοιξη
•              Έχω κάτι να πω διάφανο και ακατάληπτο               Σαν κελαηδητό σε ώρα πολέμου
•              Με τι πέτρες τι αίμα και τι σίδερο και τι φωτιά είμαστε καμωμένοι ενώ φαινόμαστε από σκέτο σύννεφο.

«Ήλιος ο Πρώτος»