Γιατί φοβόμαστε το διαφορετικό; Γιατί είμαστε τόσο εχθρικοί προς τους άλλους; Πως καλλιεργείται στο μυαλό μας αυτή η καχυποψία και υπό ποιες προϋποθέσεις αυτό οδηγεί στο έγκλημα; Πόσο πολύ μας ενοχλεί όταν μιλάνε για εμάς αρνητικά, μα κρίνουν, μας κοροϊδεύουν; Πόσες φορές οι άνθρωποι στις Δημόσιες Υπηρεσίες, στην εφορία, στην αστυνομία, στα υπουργεία δεν μας έχουν φερθεί προσβλητικά, έχουν μιλήσει περιφρονητικά και μας έχουν κάνει να πούμε το «να ανοίξει η γη να με καταπιεί»;
Η κυριαρχία τέτοιων αντιλήψεων σε μια κοινωνία δεν είναι δύσκολο πράγμα. Πριν λίγο καιρό μια γερμανική ταινία, ΤΟ ΚΥΜΑ, έδειξε πως αυτό υλοποιείται. Αρκεί μια εξουσία που ξέρει τι θέλει και ένας λαός που δεν ξέρει πώς να αντιδράσει! Οι εξουσίες, μικρές ή μεγάλες, δείχνουν το απαίσιο πρόσωπό τους όταν του το επιτρέπουμε γιατί αδιαφορούμε για αυτά που παθαίνουν οι άλλοι –σιγά μην τα πάθω κι εγώ αυτά!- είτε γιατί φοβόμαστε είτε γιατί ντρεπόμαστε να υποστηρίξουμε αυτό που πιστεύουμε αληθινό και σωστό.
Σε μια άλλη περίπτωση, σε ένα αγροτικό Δήμο Ράισβιλ (Ρυζοχώρι;) στην πολιτεία Αϊόβα των ΗΠΑ, μια δασκάλα έκανε ένα αντίστοιχο πείραμα, στα 1970.
Η Αϊόβα είναι μια πολιτεία των ΗΠΑ με έκταση όση η μισή Ελλάδα περίπου και με πληθυσμό τρία εκατομμύρια κατοίκους. Ο Δήμος Ράισβιλ στον οποίο έγιναν αυτά που θα πούμε στην συνέχεια, είναι ένα αγροτικό χωρίο με βασική παραγωγή τα καλαμπόκια.
Το 1968 δολοφονήθηκε στην πόλη Μέμφις των ΗΠΑ ο αμερικανός μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Η Τζέιν Ελλιοτ, ήταν δασκάλα στο Ράισβιλ και βλέποντας όλο αυτό το κύμα μίσους και ρατσισμού που ξέσπασε, είπε πως έπρεπε να κάνει κάτι! Στο χωριό δεν υπήρχε ούτε ένας μαύρος και η επαφή των κατοίκων με τον ρατσισμό ήταν δια μέσου της τηλεόρασης και των εφημερίδων.
Κινηματογραφήθηκε η εκτέλεση του πειράματος και αργότερα η Ελλιοτ έκανε την ίδια άσκηση και σε άλλους οργανισμούς. Σκοπός της δασκάλας ήταν να δείξει στους μαθητές του δημοτικού σχολείου, με βιωματικό τρόπο, το αποτρόπαιο πρόσωπο του ρατσισμού και των διακρίσεων κι όχι μόνον. Θέλησε να δώσει ένα μάθημα στάσης ζωής.
Αξίζει να δείτε πως η δασκάλα αυτή μπόρεσε σε δύο ημέρες να αλλάξει την ζωή των μαθητών της για όλη την υπόλοιπη ζωή τους.
Η κυριαρχία τέτοιων αντιλήψεων σε μια κοινωνία δεν είναι δύσκολο πράγμα. Πριν λίγο καιρό μια γερμανική ταινία, ΤΟ ΚΥΜΑ, έδειξε πως αυτό υλοποιείται. Αρκεί μια εξουσία που ξέρει τι θέλει και ένας λαός που δεν ξέρει πώς να αντιδράσει! Οι εξουσίες, μικρές ή μεγάλες, δείχνουν το απαίσιο πρόσωπό τους όταν του το επιτρέπουμε γιατί αδιαφορούμε για αυτά που παθαίνουν οι άλλοι –σιγά μην τα πάθω κι εγώ αυτά!- είτε γιατί φοβόμαστε είτε γιατί ντρεπόμαστε να υποστηρίξουμε αυτό που πιστεύουμε αληθινό και σωστό.
Σε μια άλλη περίπτωση, σε ένα αγροτικό Δήμο Ράισβιλ (Ρυζοχώρι;) στην πολιτεία Αϊόβα των ΗΠΑ, μια δασκάλα έκανε ένα αντίστοιχο πείραμα, στα 1970.
Η Αϊόβα είναι μια πολιτεία των ΗΠΑ με έκταση όση η μισή Ελλάδα περίπου και με πληθυσμό τρία εκατομμύρια κατοίκους. Ο Δήμος Ράισβιλ στον οποίο έγιναν αυτά που θα πούμε στην συνέχεια, είναι ένα αγροτικό χωρίο με βασική παραγωγή τα καλαμπόκια.
Το 1968 δολοφονήθηκε στην πόλη Μέμφις των ΗΠΑ ο αμερικανός μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Η Τζέιν Ελλιοτ, ήταν δασκάλα στο Ράισβιλ και βλέποντας όλο αυτό το κύμα μίσους και ρατσισμού που ξέσπασε, είπε πως έπρεπε να κάνει κάτι! Στο χωριό δεν υπήρχε ούτε ένας μαύρος και η επαφή των κατοίκων με τον ρατσισμό ήταν δια μέσου της τηλεόρασης και των εφημερίδων.
Κινηματογραφήθηκε η εκτέλεση του πειράματος και αργότερα η Ελλιοτ έκανε την ίδια άσκηση και σε άλλους οργανισμούς. Σκοπός της δασκάλας ήταν να δείξει στους μαθητές του δημοτικού σχολείου, με βιωματικό τρόπο, το αποτρόπαιο πρόσωπο του ρατσισμού και των διακρίσεων κι όχι μόνον. Θέλησε να δώσει ένα μάθημα στάσης ζωής.
Αξίζει να δείτε πως η δασκάλα αυτή μπόρεσε σε δύο ημέρες να αλλάξει την ζωή των μαθητών της για όλη την υπόλοιπη ζωή τους.
Πριν από 30 χρόνια, η Τζέιν Ελιοτ, μια δασκάλα στην Αϊόβα των ΗΠΑ, στην προσπάθειά της να κατανοήσει το φαινόμενο του ρατσισμού, έκανε ένα πείραμα. Δίδασκε μαθητές της τρίτης τάξης του δημοτικού σε μια αγροτική περιοχή με ελάχιστες μειονότητες. (Η Αϊόβα είναι μια πολιτεία των ΗΠΑ με έκταση όση η μισή Ελλάδα περίπου και με πληθυσμό τρία εκατομμύρια κατοίκους. Ο Δήμος Ράισβιλ στον οποίο έγιναν αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω , είναι ένα αγροτικό χωρίο με βασική παραγωγή τα καλαμπόκια) Είπε λοιπόν στους μαθητές της ότι όσοι είχαν γαλανά μάτια ήταν ανώτεροι από εκείνους με καστανά. Τους έπεισε με «επιχειρήματα» του τύπου ότι ο Ουάσιγκτον είχε γαλανά μάτια και άλλα παρόμοια. Οι «ανώτεροι» υποτίθεται ότι ήταν ευφυέστεροι και μπορούσαν να δίνουν διαταγές στους «κατώτερους». Οι τελευταίοι φορούσαν έναν διακριτικό γιακά για να ξεχωρίζουν. Οι γαλανομάτηδες μετατράπηκαν σε καταπιεστές και αλαζόνες, ενώ οι καστανομάτηδες, περιέγραφαν τον εαυτό τους ως «μίζερος» και «βλάκας». Οι επιδόσεις στους καστανομάτηδες έπεσαν κατακόρυφα. Κάποια στιγμή η δασκάλα πληροφόρησε τα παιδιά ότι είχε κάνει λάθος αφού στην πραγματικότητα οι καστανομάτηδες ήταν «ανώτεροι» και οι γαλανομάτηδες «κατώτεροι». Οι ρόλοι άλλαξαν ακαριαία. Οι γαλανομάτηδες έγιναν «μίζεροι» και «βλάκες» και οι καστανομάτηδες καταπιεστές και αλαζόνες. Οι επιδόσεις στους γαλανομάτηδες από καλές έγιναν κακές. Καθώς είπε η δασκάλα, «παιδιά που συνεργάζονταν θαυμάσια και συμπαθούσαν το ένα το άλλο, μετατράπηκαν σε μοχθηρά, βίαια και ρατσιστικά άτομα. Ηταν αηδιαστικό Πηγές: ermokastriotis.blogspot.gr/ , forum.atheia.gr/ , youtube Αντικλείδι , http://antikleidi.com
Αντικλείδι, http://antikleidi.com/2013/08/01/jane-elliot/
Δείτε το βίντεο και σκεφθείτε την επόμενη φορά που είτε θα ασκήσουν μια πολιτική διακρίσεων προς εσάς είτε ο κακός δαίμονας του ρατσισμού ή άλλων διακρίσεων αρχίζει να σας κλείνει πονηρά το μάτι και να σας ψιθυρίζει πόσο ανώτεροι είστε από τους ..........
Αντικλείδι, http://antikleidi.com/2013/08/01/jane-elliot/
Δείτε το βίντεο και σκεφθείτε την επόμενη φορά που είτε θα ασκήσουν μια πολιτική διακρίσεων προς εσάς είτε ο κακός δαίμονας του ρατσισμού ή άλλων διακρίσεων αρχίζει να σας κλείνει πονηρά το μάτι και να σας ψιθυρίζει πόσο ανώτεροι είστε από τους ..........
