Τον Μεσαίωνα την ονόμαζαν Λεπάντο· αργότερα, όταν την
κατέλαβαν οι Τούρκοι, την είπαν Ενεβαχτέ. Στη νεότερη ιστορία μας τη μάθαμε ως
Ναύπακτο αλλά και Επαχτο. Οπως και να 'χει, η όμορφη πόλη κατέχει μια ιδιαίτερη
θέση ανάμεσα στις πιο γοητευτικές καστροπολιτείες της Ελλάδας.
Καθώς βρίσκεται πάνω στην ακτογραμμή του νομού
Αιτωλοακαρνανίας αλλά και σε μικρή απόσταση από την ορεινή ενδοχώρα, η
Ναύπακτος αποτελεί ιδανικό ορμητήριο για κάθε είδους αποδράσεις. Αν μάλιστα
συνυπολογίσεις την εύκολη πλέον πρόσβαση μέσω γέφυρας Ρίου-Αντίρριου, τότε ίσως
μιλάμε για τον τέλειο στερεοελλαδίτικο προορισμό!
Το θέαμα ήταν υποβλητικό και με την πάροδο του χρόνου άρχισε
να προσελκύει επισκέπτες και από τα κοντινά χωριά και τις άλλες πόλεις της
δυτικής Ελλάδας. Την πρωτοβουλία σύντομα αγκάλιασε ο Δήμος Ναυπάκτου. Ετσι, με
τη συνάντηση των επιταφίων ο διακόπτης του ηλεκτροφωτισμού της πόλης
κατεβαίνει, εκατοντάδες κεριά και πυρσοί φωτίζουν τα τείχη και τις ψαρόβαρκες,
ενώ η φιλαρμονική ορχήστρα του δήμου ντύνει με την κατάλληλη πένθιμη μουσική
την ιδιαιτέρα φορτισμένη ατμόσφαιρα. Στο κορύφωμα της βραδιάς, ένας φλεγόμενος
σταυρός ορθώνεται και φωτίζει στην είσοδο του λιμανιού. Κατά την αποχώρηση των
επιταφίων πυροτεχνήματα καίγονται τον εαρινό ουρανό.
Πηγή: www.ethnos.gr
